Waarom groeten wij?
Er bestaan diverse verhalen waar het groeten bij motorrijders vandaan zou komen.
Eén ervan komt uit het stenen tijdperk. De strijders van die tijd lieten een open hand zien, zodat men wist dat men naderde met goede bedoelingen en niet om de ander de schedel in te slaan.
Dit verhaal ligt heel dicht aan tegen de versie uit de middeleeuwen. De ridder hield zijn wapens laag en toonde een open hand en open vizier, zodat ook hier snel duidelijk was dat hij/zij geen kwaad in de zin had.
Dan is er uiteraard nog de versie, die stelt dat “in den beginnen” de eerste motorrijders rijkere mensen waren en dit wat excentrieke en elitaire lui waren. Zij hadden de wil zich te onderscheiden van de andere weggebruiker, daarom groetten zij alleen naar elkaar.
Dan is er nog een 4e versie en die luidt als volgt: Het groeten is begonnen in de tijd dat het motorrijden populair werd. In deze beginperiode van het motorrijden waren de motoren zeer onbetrouwbaar en stonden vaak met pech langs de kant van de weg. Zonder de nu bekende hulpdiensten, telefoonpalen en mobieltjes bleef je daar dan ook staan, tot je zelf je motor weer aan de gang kreeg of totdat er hulp kwam van mééstal een andere motorrijder.
De oudere motorrijders herinneren zich nog wel de gereedschapssetjes van die tijd, dat waren halve gereedschapskisten! De hand omhoog is het gebaar waarmee gecontroleerd werd of alles oké was bij de andere motorrijder. Wanneer deze “de groet” niet beantwoordde, had deze pech of in ieder geval hulp nodig, waarop men keerde en hulp aanbood. Ook nu zie je nog steeds wanneer er een motorrijder met pech langs de weg staat, dat het gros van de motorrijders stopt en vraagt of er hulp nodig is.
Welk verhaal je ook aanhangt of gelooft uit alle verhalen komt naar voren dat; De motor rijder is niet uit op strijd, is vriendelijk, is sociaal en is hulpvaardig.